​اطلاعات کلی

عنوان برنامه:

نوع برنامه:

سطح برنامه:

منطقه اجرای برنامه:

نام و ارتفاع قله:

تاریخ اجرا:

محل شروع و ارتفاع پای کار:

سرپرست/مربی:

راهنما:

وسیله ایاب ذهاب:

 دریاچه سوها به آبشار لاتون 

 پیمایشی 

 سبک 

 استان اردبیل، آبی بیگلو 

 اسپیناس - 2100 متر 

 12 الی 15 اردیبهشت 1401 

 دریاچه سوها 

 اسما ماپار 

 آقا یاور 09121941692 

 اتوبوس / نیسان 

​لیست نفرات شرکت کننده

اسما ماپار

مریم نمازی

نگین مرزپور

سهیلا حمیدی

سارا مشرفی

سعیده سعیدی

پردیس زرین قدم

میثم مهدوی

شرح گزارش برنامه

صبح روز دوشنبه 12 اردیبهشت 1401 ساعت 7 صبح با جمع شدن نفرات در ترمینال جنوب تیم به سرپرستی خانم اسما ماپار با اتتوبوس به سمت اردبیل راهی شدند. حرکت اتوبوس به دلیل شلوغی و تغییر در روز عید فطر با قدر تاخیر انجام شد و در طی مسیر تا اردبیل هم ترافیک زیادی بود. در حدود ساعت 5 عصر اتوبوس به ترمینال اردبیل رسیده و پس از خرید قدری آب معدنی و سایر اقلام ضروری با دو دستگاه ماشین سواری به سمت روستای آبی بیگلو و سپس روستای سوها حرکت نموده و بعد از پیاده شدن از ماشین ها با استفاده از یک نیسان نهایتا در حدود ساعت 7 عصر ( تقریبا 15 دقیقه بعد از غروب آفتاب) به کنار دریاچه سوها رسیدیم. تمامی منطقه را مه غلیظی فرا گرفته بود و به جز شنیدن صدای افراد تیم های دیگر چیز دیگری دیده یا شنیده نمیشد. نفرات بلافاصله شروع به پرپایی کمپ نمودند و سپس شام و قدری گپ و گفتگو در مورد شرایط برنامه فردا در حدود ساعت 10 شب بود که همگی برای استراحت و خواب به داخل چادرها رفتند.​​​​​​​

صبح روز سه شنبه 13 اردیبهشت در حدود ساعت 6 صبح بود (آشفته به دلیل سر وصدا و رقص وآواز گروه های بیشماری که در اطراف دریاچه کمپ زده بودند) که با بازکردن در چادر از منظره بسیار زیبا و غیر قابل وصفی که در اطراف بود همگی اظهار شعف نمودند و لبخند زنان پیش از صرف صبحانه به جهت غنیمت شمردن فرصت و احتمال بازگشت مه به عکاسی پرداختند. بعد از صرف صبحانه آقای یاور (راهنمای محلی لاتون) که از قبل هماهنگ شده بود به محل کمپ رسید و پس از اظهار پاره ای توضیحات از مسیری که در پیش رو داریم پیشنهاد نمودند که تمام کوله ها و وسایل را تحویل داده و با یک کوله سبک و یک جفت باتوم شروع به پیمایش مسیر کنیم. پس همگی از این پیشنهاد استقبال نموده و در حدود ساعت 10 صبح پای در مسیری که کم از بهشت نداشت گذاشتیم. با توجه به اینکه می دانستیم مسیر خیلی طولانی نیست با فراق بال به عکاسی و استفاده از این مسیر بسیار زیبا نمودیم. به دلیل داشتن ارتفاع بالا پای کار در حدود 2100 متر، مسیر ترکیبی از جنگل های بود تنک با درختان کم ارتفاع و سبزه زارهایی که مملو از گلها و گیاهان دارویی بودند. مه غلیطی در تمام طول مسیر وجود داشت که منطقه را بسیار بکر نموده بود. پس از حدود 2 ساعت پیمایش در مسیری که شیب بسیار کمی داشت و در بیشتر مواقع بدون شیب بود در حدود ساعت 12 و نیم به محلی در پای قله اسپیناس رسیدیم که به کلبه عمو ... معروف بود. کوله ها هنوز به این محل نرسیده بود و فرصتی بود تا از یک چای دبش آتیشی در این کلبه در هوایی بسیار خنک و دلپذیر لذت برد. ​​​​​​​

پس از اندکی کوله ها توسط یک نیسان به این محل رسید ( از روستای نمین یک جاده دسترسی به این محل وجود دارد.)  و پس از صرف ناهار و بستن مجدد کوله ها و بار زدن کوله روی قاطر آماده پیمایش بقیه مسیر شدیم. از این محل تا محل لاتون کلا سرازیری و در میان جنگل های انبوه با پاکوب هایی بسیار گِلی و گاها مدفون شده در زیر برگ درختان بود که عبور از آنها بدون راهنمای محلی اصلا توصیه نمی شود. شروع مسیر به دالان بهشت معروف می باشد که بدرستیکه نامی درخور و شایسته این همه زیبائیست. در حدود ساعت 4 با رسیدن به محل لاتون که تعدادی اتاقک های ساخته شده از شاخه های درختان و پوشیده شده با نایلون های ضخیم بود به پیشنهاد آقا یاور به کلبه وی رفتیم که یک کلبه گلی بسیار زیبا و دلنشین بود.
با توجه به اینکه زمان به قدر کافی داشتیم و مناظر اطراف زیباتر از آن بود که بتوان وصف نمود بیشتر زمان خود را به عکاسی و گشت و گذار در اطراف گذرانده و هر از چندی که سردمان میشد به داخل کلبه رفته و در کنار بخاری هیزمی با صرف چای خود را گرم می نمودیم تا نهایتا پس از صرف شام داخل همان کلبه شب را به صبح رساندیم. ​​​​​​​

صبح روز چهارشنبه بعد از ساعت 7 صبح بیدار شده و بعد از صرف یک صبحانه محلی که به همت آقا یاور تدارک دیده شده بود (املت محلی با پنیر و نان محلی) مجددا کوله ها را بار قاطر زده و راهی شدیم. مه دیروز ناپدید شده بود و مناظر زیبا اطراف تا دوردستها دیده میشد. آواز پرندگان، گله های اسب، گاو و ... این مناظر را زیباتر هم می کرد.
بعد از حدود 2 ساعت پیمایش به بالای آبشار لوندویل رسیدیم. از این قسمت لازم بود تا بار کوله ها را خودمان حمل کنیم. از قبل به ما پیشنهاد شده بود که از پاکوب کنار آبشار که با داشتن شیب بسیار تند و گِل لیز پس از باران روزهای گذشته بسیار خطرناک هست ، استفاده نکنیم. پس کوله ها را برداشته و به پیشنهاد آقا یاور از مسیری که کنار مسیر اصلی در داخل جنگل بود رفتیم که بسیار بسیار مناسب بود و قدری پائین تر از آبشار به مسیر اصلی آبشار رسیدیم.

ساعت حدود 10:30 صبح به کنار آبشار رسیده و در حدود یک ساعت زمان برای عکاسی و استراحت در نظر گرفته شد. دراینجا از آقا یاور خداحافظی نموده و شروع به پیمایش بقیه مسیر نمودیم. تقریبا 2 ساعت بعد حدود ساعت 1 و نیم به محلی رسیدیم که به کلبه عمو خوشنود معروف می باشد. پس از قدری استراحت و صرف املت محلی به پیشنهاد دوستان یک نیسان دربست برای ادامه مسیر به سمت روستای کوته کومه گرفته شد و در حدود ساعت 3 عصر به روستای کوته کومه رسیدیم. از اینجا با دو ماشین سواری به سمت خشکه بیجار رفته و شب را در اقامتگاه محلی سپری نمودیم. به پیشنهاد مدیر اقامتگاه برای شام اناربیج که از غذاهای سنتی منطقه گیلان است برایمان تدارک دیده شده بود که تجربه جالبی بود. ​​​​​​​

صبح روز پنجشنبه پس از صرف صبحانه به ساحل حاجی بکندی رفتیم. ساحلی بسیار تمیز، آرام و زیبا که با اجاره یک قایق قدری در دریا گشت زدیم و سپس بلافاصله به سمت اقاتگاه مراجعه کرده و به سمت ایستگاه قطار رفتیم. متاسفانه 4 نفر از دوستان که با ماشین دوم به سمت ایستگاه قطار می­آمدند به دلیل تاخیر ماشین و خرابی و قدری معطلی به موقع به قطار نرسیدند که در ایستگاه قزوین توانستند سوار قطار شوند. در نهایت ساعت 5 عصر قطار به تهران رسید و این برنامه به خاطره ای زیبا مبدل شد.​​​​​​​

سبد خرید